Zoals eerder beschreven heb ik al op verschillende plekken stage gelopen binnen het Erasmus MC. Tijdens het lopen van stage op de somatische afdelingen (de longafdeling en de geriatrische oncologie & enterologie) merkte ik dat er weinig tijd voor de patiënt zelf was. Je was constant aan het rennen naar verschillende meldingen die op de pieper verschenen en had weinig tijd om met de patiënt te kunnen praten.

 

Tijdens mijn eerdere stages op de somatische afdelingen merkte dat ik nog een ontwikkeling door moest maken in mijn assertiviteit als verpleegkundige. Een voorbeeld hiervan is de handelingsverlegenheid die ik heb ervaren tijdens mijn stageperiode op de Geriatrische enterologie & oncologie. Er was een stomazak van een patiënt gaan lekken maar wist ik niet goed bij wie ik dit aan kon geven en schaamde ik mij omdat ik de stomazak niet goed had vastgemaakt waardoor de stomazak was gaan lekken. Tijdens deze stage lukte het mij niet goed om leiding te nemen in wat ik nodig had als stagiair en miste het assertieve gedeelte bij mijzelf nog. Hierdoor heb ik deze stage niet behaald waardoor ik vertraging heb opgelopen tijdens mijn opleiding.

 

Mijn laatste stage heeft plaatsgevonden binnen de afdeling psychiatrie in het Erasmus MC. Dit was een afdeling waar voornamelijk jong volwassen mensen werden opgenomen tussen hun 18e en hun 30e levensjaar. Tijdens deze stage kwam ik voor het eerst met patiënten in aanraking van mijn eigen leeftijd, dit was wel wennen. Wel was er tijdens deze stage meer tijd om persoonlijke aandacht aan de patiënt te besteden.

 

Na mijn stage heb ik  gewerkt in de flexpool van Antes waar ik op veel verschillende afdelingen ervaringen op heb kunnen doen. Tijdens mijn werk heeft zich onlangs een voorval voorgedaan waar agressie heeft plaatsgevonden tussen een zorgverlener en een patiënt. Hier werd ik bij betrokken doordat mij kort na de gebeurtenis om hulp gevraagd werd, waarbij mijn getuigenis van belang was. Na afloop van het incident is er een intern onderzoek gestart naar wat er gebeurd is. Dit voorval heeft voor mij extra duidelijk gemaakt dat ik open en transparant moet zijn als verpleegkundige richting zowel andere zorgverleners/politie als richting de patiënt. In de beroepscode (V&VN, 2020) staat bij punt 1.7 beschreven dat een verpleegkundige bijdraagt aan een veilige zorgverlening. Hierbij staat beschreven dat ik (als verpleegkundige) alert ben en actie onderneem op situaties waarbij de zorg niet voldoet aan de veiligheidseisen. Dit kwam in bovenstaand voorbeeld ter sprake omdat de zorgverlener in kwestie iets anders vertelde richting de politie dan hoe ik het gezien had. Hierdoor werd mijn getuigenis als cruciaal gezien. Ik had er ook voor kunnen kiezen om mee te gaan met de zorgverlener en zijn verhaal waardoor er waarschijnlijk geen intern onderzoek zou worden gestart. Dit wilde ik niet doen omdat ik als verpleegkundige transparant en eerlijk wil zijn. Dit wil ik in de toekomst als verpleegkundige blijven uitdragen door altijd transparant en open te blijven richting de zorgvragers en andere zorgverleners.